Het gaat niet om asielbeleid, het gaat om winst.

Het gaat niet om asielbeleid, het gaat om winst.

Oorlog, vluchtelingen, grensbewaking, asielbeleid.

Asielbeleid? Het gaat niet om asielbeleid, het gaat om winst.

Als een land vernietigd wordt door bommen, onschuldigen kapot geschoten worden door drones of verpletterd door armoede, dan heeft dat niets te maken met fundamentalisme, terreurdreiging, zogenaamde vredesmissies of mislukte oogsten. Geen fataliteiten, noodlot of rampspoed.

Het heeft te maken met winst. Dikke winst.

Uitpuilende portemonnees na wapenhandel en geroofde grondstoffen.

Want een door oorlog uitgemergeld land dat op de knieën gedwongen is, heeft nou eenmaal minder te zeggen aan de onderhandelingstafel met westerse multinationals.

Het gaat niet om oorlog, het gaat om winst.

Als duizenden vluchtelingen per jaar de dood vinden aan de buitengrenzen van Fort Europa, dan heeft dat niets te maken met gammele bootjes, mensensmokkelaars of muren met scheermesdraad. Het heeft zelfs weinig te maken met de wanhoop van de vluchteling en de waanzin van de grenswacht die diezelfde vluchteling doodschopt.

Het heeft te maken met winst.

Winst voor grensbewaker Frontex, winst voor de high-tech security sector, als ze gezamenlijk de jaarlijkse 118 miljoen euro taart verdelen.

Gulzig en onverzadigbaar als ze zijn, zullen ze bij ieder aangespoeld kinderlijkje handenwringed roepen om méér budget, méér boten, méér drones, meer infraroodcamera’s.

Zodat de vluchtroutes nóg gevaarlijker worden en er nog meer doden zullen vallen.

Het gaat niet om grensbewaking, het gaat om winst.

Als een stalen celdeur dreunend in het slot valt en de vluchteling vertwijfeld in het kille TL-licht laat staan, dan heeft dat niets te maken met een zogenaamd uiterst redmiddel als uitzetting in zicht is.

Detentie is big business, voor de private consortia die de detentiecentra bouwen en beheren, voor de beursgenoteerde security multinationals die de onderbetaalde en nauwelijks opgeleide bewakers leveren.

EGM, Strukton, Ballast Nedam, Smits van Burgst, ISS, de Bank Nederlandse Gemeenten, BAM, G4S en hun miljoenen-contracten: het gaat niet om detentie, het gaat om winst.

Winst.

Winst voor de corrupte Guinese task-force, die op uitnodiging van het Ministerie van Veiligheid en Justitie een week lang in luxe hotels in de watten worden gelegd en per geïdentificeerde en uitgezette vluchteling duizend euro betaald krijgen.

Winst voor de luchtvaartmaatschappijen zoals KLM, die tegen betaling collaboreren aan de wekelijkse deportaties van tientallen vluchtelingen naar een gewisse dood.

Riante inkomens voor de topambtenaren van al die ministeries, afdelingen en diensten, zoals de Dienst Terugkeer en Vertrek, de Dienst Bijzondere Boekingen en de corrupte artsen van de BMA, die in de waan van hun papieren schijnwereld hun bestaansrecht verzekeren in een immer uitdijend bureaucratisch doolhof.

Politieke macht en winst voor hen die het asielbeleid bepalen en uitvoeren vanaf het rode pluche en die ‘s nachts dromen van de lucratieve job die ze na afloop van hun al dan niet geslaagde politieke carrière aangeboden krijgen.

Winst in kijkcijfers, lezersabonnementen en reclame-inkomsten voor de media, die kritiekloos de zorgvuldig criminaliserende propaganda van de politiek overnemen, zonder zich te bekommeren om de realiteit.

Het gaat niet om vluchtelingen, het gaat om winst.

En zelfs bij die enkele gelukkige vluchteling die dit alles overleeft en wél een verblijfsvergunning krijgt, blijkt het om winst te draaien.

Want dat je als erkende vluchteling een compleet ingericht huis gratis en voor niets krijgt, is niets meer dan een fabeltje. Het is een lening en iedere cent zal door de vluchteling zelf worden terugbetaald.

Een lening, kunstmatig omhoog gejaagd, omdat gemeentes de aanschaf van nieuwe wasmachines, gasfornuizen en koelkasten verplicht stelt.

Geplunderd en uitgezogen zullen ze worden, die statushouders, door absurd hoge legeskosten, door verplichte zorgverzekeringen bij peperdure zorgverzekeraars, door dure inburgeringsexamens, door opgelegde dwangarbeidtrajecten. En dat alles terwijl je maanden mag wachten op de toeslagen waar je recht op hebt.

Nee, het gaat niet om vluchtelingen, mensenrechten, bescherming of asiel.

Het gaat om geld.

Het gaat ons wél om vluchtelingen, mensenrechten, bescherming en asiel. En daarom zullen we zij aan zij staan, solidair en onwrikbaar, in wederzijds respect, elkaar helpend waar we kunnen en in onophoudelijk verzet tegen de bedenkers van dit zogenaamde beleid die menen zichzelf te kunnen verrijken ten koste van het geluk en de levens van anderen.

En ook die winst, waar het dan allemaal om zou gaan, daar kunnen we wel wat mee.

Want zou het niet hartverwarmend zijn, om te zien hoe die bij elkaar gegraaide winst verdampt en verdwijnt, omdat er iedere week kapot gegooide ruiten moeten worden vervangen?

Omdat de met leuzen bekladde gevels keer op keer moeten worden schoongemaakt en overgeschilderd?

Omdat het design-kostuum weer moet worden gestoomd nadat het voor de zoveelste keer is besmeurd met taart of rode verf?

Omdat het werken onmogelijk wordt gemaakt door blokkades en bezettingen?

Omdat de welgestelde vriendjes per helikopter moeten worden ingevlogen omdat de wegen bezaaid zijn met brandende barricades, zoals onlangs bij Blockupy in Frankfurt?

Er zijn mogelijkheden te over en om er maar een kekke one-liner uit hun eigen wereldje tegenaan te gooien: the sky is the limit.

Laat het duidelijk zijn:

Als winst het doel is van repressie, dan zal winst ook het middel zijn voor verzet.

Want iedere cent die in de asielindustrie verdiend wordt, is besmeurd met bloed en stinkt naar de dood.

Laat de bankbiljetten zwart blakeren!

Laat de zelfverrijkers hun graaiende vingers branden en met hun volgevreten kont op de blaren zitten!

Laat de winst in rook opgaan!

NO BORDERS, NO NATIONS, STOP DEPORTATIONS!