Europol en het spook van het anarchisme

Europol organiseert een conferentie over anarchistische bewegingen in de Europese Unie. Dat maakte een woordvoerder van deze Europese politie-eenheid bekend in de Ratsarbeitsgruppe "Terrorismus"[1]. Volgens die mededeling zal de bijeenkomst plaats vinden op 25 April 2012. Over de plaats waar de conferentie plaatsvindt werden geen mededelingen gedaan. Normaal gesproken vinden dergelijke bijeenkomsten in de zetel van het agentschap te Den Haag plaats.

In de zomer van 2011 betrok Europol een buitensporig nieuwbouwcomplex [2]. Naast de uitgebreide computersystemen en forensische afdelingen krijgen ook de verbindingsambtenaren van de 27 EU-lidstaten, als ook van zeven overige regeringen hier een plek (Wer kontrolliert Europol?[3]).

Initiatief uit Italië

De mededeling van Europol werd gedaan gedurende de voordracht van de Italiaanse delegatie over activiteiten van "Federazione Anarchica Informale" (F.A.I.). In 2003 heeft de Italiaanse groep de verantwoordelijkheid opgeëist voor de "Operatie Kerstman" waarbij meerdere pakketjes werden opgestuurd, die bij opening een steekvlam produceerden ("Archipel der Gewaltbereitschaft"[4]). Ook de Europese Centrale Bank (ECB) en Europol kregen een dergelijk pakket toegestuurd. Als laatste ontving in december 2011 de chef van de Duitse Bank een met springstof gevulde brief, waar een opeisingsbrief van de F.A.I. [5] aan toe was gevoegd (Explosive Post an Ackermann[6]).
Niet enkel binnen de linkse bewegingen wordt de authenticiteit van de groep ter discussie gesteld [7]. Het is een feit dat telkens opnieuw aanslagen worden opgeëist door de F.A.I. en aanslagsverklaringen op desbetreffende websites gepubliceerd worden [8] werden. Ook gevangenen uit diverse landen hebben zich positief [9] geüit over de F.A.I. - hetgeen een indicatie is dat het zich hierbij eerder om een netwerk, danwel een verzamelbegrip voor een bepaalde actievorm handelt.
Echter deze Europol-conferentie over "Anarchisme" zal zich niet enkel verdiepen in militante acties die door de autoriteiten in verband met "anarchisme" gebracht worden. In andere stukken die binnen de Europese Unie circuleren wordt voorgesteld dat de focus op groepen gericht moet worden die grensoverschrijdend verzet tegen spoornetwerken organiseren. Daarmee kan eveneens een Italiaanse protestbeweging bedoeld zijn: namelijk die tegen de bouw van een hogesnelheidstreinverbinding door het Susa-dal in het Noordwesten van Italië (Aus für Hochgeschwindigkeitszüge[10]).

Verzet in het Susa-dal

Sinds plusminus 20 jaar plant de Italiaanse regering een hogesnelheidstreinverbinding van Turijn naar de Franse stad Lyon. Van het begin af aan heeft de plaatselijke bevolking zich fel verzet tegen de "Treno ad Alta Velocità" (TAV = Hogesnelheidstrein). De kritiek betreft niet enkel de 20 miljard Euro die dit hele project waarschijnlijk zal kosten. Tijdens de bouwwerkzaamheden aan de tunnel is uranium en asbest vrijgekomen en bovengronds opgeslagen. Meerdere stukken grond zijn onteigend.
De "No TAV"-beweging kan in het Italiaanse linkse spectrum rekenen op veel steun, vergelijkbaar met de protesten tegen de tot op heden jaarlijkse Castor-transporten in Duitsland, waarbij opgewerkt radioactief afval vanuit de Franse opwerkingsfabriek Cap La Hague per spoor naar het Middenduitse Wendland, rondom Gorleben, wordt getransporteerd, om daar ondergronds opgeslagen te worden. In 2005 deden er 80.000 mensen mee aan een imposante demonstratie in Turijn. In de daarop volgende "Slag bij Venaus" [10A] blokkeerden activisten de toegangswegen, waarop de bouwvakkers en de hen beschermende politie uit het dal terugtrekken moesten. Afgelopen maand demonstreerden er wederom zo'n 70.000 mensen. Duizenden demonstranten reisden er vanuit heel Italië en andere Europese landen naartoe.
Het zijn met name die internationale netwerken die de Italiaanse regering een doorn in het oog zijn en die nu door Europol op de korrel genomen moeten worden. De regering in Rome probeert de protesten daadwerkelijk te criminaliseren. Kortgeleden beweerde de politie dat de demonstranten doden op de koop toe zouden nemen en als terroristisch te categoriseren zouden zijn. Daarentegen was het de politie die een activist, die zich hoog in een boom verschanst had, naar beneden deed vallen waarbij hij zwaargewond raakte [11].

Criminalisering van de NO-Border camps

Echter nog een internationale beweging wekt de interesse van het EU politieagentschap: de activiteiten van het zogenaamde "No Border"-netwerk zullen tijdens de conferentie eveneens aan bod moeten komen.
Sinds het begin van de jaren negentig [van de twintigste eeuw] organiseren groeperingen die solidair zijn met migranten in netwerken zoals "Kein Mensch ist illegal" [11A] regelmatig grensoverschrijdende demonstraties, Camps of campagnes. Daadwerkelijk zijn de activisten internationaal nauw met elkaar verbonden: in 2012 willen ze onder het motto "Boats for people" met meerdere schepen op de Middellandse Zee hun aanwezigheid tonen en aldaar tegen de mensenverachtende politiek van de EU-Grensbewakingspolitie Frontex demonstreren[12].
Echter de sleutel voor de politionele interesse voor de "No Border"-beweging ligt niet zo zeer in de Middellandse Zee, maar veeleer bij een van de meest recente "Grenzcamps" in september 2010 in Brussel. De Belgische politie wou in een nooit eerder vertoonde actie verhinderen, dat de deelnemers van het Camp[13] aan een internationale vakbondsdemonstratie zouden deelnemen. Daarbij heeft waarschijnlijk de later ontmaskerde Duitse politie-infiltrant Simon Bromma [14] geholpen. De door het Landeskriminalamt (LKA = Regionale Recherche in dit geval van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg) Stuttgart gerunde infiltrant kwam onder valse voorwendselen het kamp binnen en ondermijnde de [14] organisatiestructuren.
De verzamelde "informatie" speelde Bromma door aan het LKA Stuttgart ("Ich habe täglich berichtet"[15]). Waar mogelijk werd de desinformatie vervolgens doorgesluisd naar de Belgische politie: "96 anarchisten werden opgepakt, toen ze aan de demonstratie wouden deelnemen", meldde[16] kort daarop de Brusselse politiewoordvoerder. Het ging echter om de vermeende [politieke] overtuiging, want de arrestanten werden voor niets aangeklaagd: noch droegen ze verboden voorwerpen mee, noch pleegden ze strafrechtelijke handelingen. Enkele dagen later werden, vermoedelijk uit protest tegen de "preventieve" massa-arrestaties, de ruiten van een politiebureau vernield.

Observatie van Milieu- en Dierenrechtenactivisten

Met de antiracistische en in het verkeersnet ingrijpende activisten belandden wederom linkse bewegingen in het vizier van Europol. Pas kortgeleden werd het openbaar dat het politieagentschap [Europol] grensoverschrijdende initiatieven van milieu- en dierenrechtenactivisten observeert. Terwijl in diverse proces verbalen al observaties terug te vinden zijn die tot 2002 teruggaan, dateert de Duitse regering [17] het begin van de observaties pas in 2006. Europol analyseert hiertoe "openbaar toegankelijke bronnen". Geanalyseerd worden dierbevrijdingen op boerderijen waren nertsen gefokt worden, of acties tegen en aanvallen op kledingwinkels die bontkledij verkopen. Alle resultaten worden in het jaarlijks verschijnende "Terrorism Situation and Trend Report" (TE-SAT) gepubliceerd. Op basis van deze inlichtingen organiseert het agentschap regelmatig conferenties over "dierenrechtenextremisme".
De waarnemingen worden in de uitvoerige analysebestanden (AWF) opgeslagen, die deels complete dossiers over persoenen, objecten of procesverbalen van strafbare feiten kunnen bevatten. Milieu- en dierenrechtenactivisme wordt in de AWF "Dolfijn", die in 2003 opgezet werd, opgeslagen. De bij Europol voor deze dataverzameling verantwoordelijke afdeling is de eenheid "O 4 Counter Terrorism".
Oorspronkelijk zou "Dolfijn" enkel informatie bevatten over die terroristische groepen die door de EU als "terroristisch" geclassificeerd waren en in de halfjaarlijks door de EU samengestelde terreurlijst opduiken ("Zivile Todesstrafe"[18]). Al binnen twee jaar na de invoering van "Dolfijn" waren er meer dan 6000 dossiers opgenomen. Ook verschillende Duitse politiediensten leveren via het Bundeskriminalamt (BKA) gegevens aan het "Dolfijn"-bestand: namelijk telkens wanneer twee of meer EU-lidstaten door een onderzocht strafbaar feit zijn getroffen. Het BKA legt van te voren vast of "op grond van de omvang, betekenis en de gevolgen van het strafbare feit en gezamenlijk optreden wenselijk is". Ook ten behoeve van de "dreigingsanalysen" van Europol stuurt het BKA kwartaalverslagen.
Niet alleen door opname in het "Dolfijn"-bestand worden de politieke activisten gecriminaliseerd. Komende Mei 2012 worden de talrijke analysebestanden bij Europol geherstructureerd en daarna onder de noemers "georganiseerde criminaliteit" en "terrorisme" ingedeeld. Wederom wordt milieu- en dierenrechtenactivisme dan weer onder "terrorisme" ingedeeld. De Belgische Europese voorzitter bij toerbeurt had in 2010 er op aangedrongen om "dierenrechtenextremisme" in het Europol analysebestand "Check the Web" op te nemen, die tot dan toe zich enkel met "islamistisch terrorisme" bezighield. Blijkbaar verzandde dit voorstel echter.

Ziercke en de "Euro-Anarchisten"

De huidige initiatieven tegen anarchisme in de Europese Unie blijven echter onbegrijpelijk als we niet onze blik wenden tot de Chef van het Duitse Bundeskriminalamt. Jörg Ziercke is in januari afgelopen jaar door de Binnenlandse Zaken commissie van de Bondsdag ondervraagd[19], waarom zijn dienst overvloedig met Groot-Brittannië politie-infiltranten uitwisseld. Meer dan een dozijn Brits spionnen werden in 2007 bij de G8-Top in Heiligendamm ingezet, vijf Duitse politieagenten waren daarvoor in 2005 bij de G8-Top in het Schotse Gleneagles (Mit falschen Papieren gegen "Euro-Anarchisten"[20]).
Ziercke had de operaties met geheim agenten tegen de toendertijd internationaal sterk opkomende Anti-G8-Beweging onderbouwd met een "Europeïsering van de anarcho-scene". De voorvechters daarvan uit Griekenland, Spanje, Grootbritannië, Frankrijk, Denemarken en Duitsland zouden zogenaamde "zeer zware strafbare feiten" plegen. Derhalve moest de politie van verschillende landen volgens Ziercke in hoge mate "internationaal en conspiratief" optreden.
De voorspelde "zeer zware strafbare feiten" bij de G8 in Heiligendamm bleven echter achterwege en deden zich ook bij latere protesten niet voor. Toen zij hiernaar gevraagd werd, stelde de Bondsregering de succesvolle protesten tegen de top halsstarrig gelijk met het "grensoverschreidende versturen van bombrieven"[21] gleich. De BKA-chef tapte uit hetzelfde vaatje, die de in Heiligendamm ingezette Britse spion aan het werk ziet tegen "Euroanarchisten, militante extreem linkse activisten en linkse terroristen".
Zierckes vocabulair was veelzeggend: Het begrip "Euro-Anarchisten" was tot dat moment in het Duitse taalgebied niet gangbaar. Het begrip werd door de toenmalige Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, Guiseppe Pisanu, voor het eerst gebruikt in 2003 als vermeend "kartel van Europese anarchistische groepen". De aanleiding daartoe waren de bombrieven met springstof van de F.A.I. aan Europol en de ECB.
"Euro-Anarchisten" schijnen toch een soort van gemeenschappelijk verzamelbegrip bij de politiesamenwerking in Europa geworden te zijn. In deze twijfelachtige matrix worden ook alle andere grensoverschreidende linkse Bewegingen ingedeeld, om ze gemakkelijker te criminaliseren en onderzoeken kunnen.
Echter niet alleen de Europese polities organiseren zich tegen linkse bewegingen: de als "Gemeenschappelijke Stafcentrum" (SitCen) gekenmerkte EU-geheime dienst[22] wijdt zich net zoals Europol aan het "fenomeen 'anarchisme'"[23]. Oktober 2011 heeft de dienst een "Situation Assessment" geproduceerd, waarvoor geheime diensten van de lidstaten informatie aanleverden. Het Duitse Bundesamt für Verfassungsschutz [vergelijkbaar met de Nederlandse AIVD] paste "op verzoek van SitCen" overigens een bijdrage aan. Overige bijdragen kwamen Cyprus, Spanje en Griekenland.
Ook Eurojust licht links activisme door. Het EU-Agentschap tbv justitiële samenwerking legt verbindingen tussen de Openbaar Ministeries van de lidstaten en heeft reeds meerdere bijeenkomsten rondom het thema "Dierenrechtenextremisme" georganiseerd. Vier Duitse Officieren van Justitie en rechters bemensen de "Duitse tafel" bij Eurojust. Het agentschap geldt als "kiemcel"[24] voor een toekomstig EU-Openbaar Ministerie.

Noten:

[1]
register.consilium.europa.eu
[1]
creativecommons.org
[2]
www.europol.europa.eu...
[3]
www.heise.de
[4]
www.heise.de
[5]
www.wiwo.de...
[6]
www.heise.de
[7]
de.indymedia.org
[8]
325.nostate.net
[9]
linksunten.indymedia.org
[10]
www.heise.de
[10A]
it.wikipedia.org
[11]
linksunten.indymedia.org
[11a]
www5.kmii-koeln.de
[12]
http://www.afrique-europe-interact.net/index.php?article_id=544&clang=0]
[13]
www.noborderbxl.eu.org
[14]
linksunten.indymedia.org
[15]
www.heise.de
[16]
datarecollective.net
[17]
dipbt.bundestag.de
[18]
www.heise.de
[19]
www.spiegel.de
[20]
www.heise.de
[21]
dipbt.bundestag.de
[22]
euro-police.noblogs.org...
[23]
dipbt.bundestag.de
[24]
www.lto.de...

voor het eerst gepubliceerd op www.heise.de
Matthias Monroy 22.03.2012